روش رتبه بندی فرکانس در سینما خانگی
کمترین و بالاترین فرکانس هایی را که یک سیستم خاص می تواند بسیار مهم است. این مهم به چند دلیل مهم است. اولین مورد این است که به شما ایده می دهد طیف وسیعی از صدای بلندگوهای شما چقدر می تواند ارائه دهد. انسان واقعاً نمی تواند چیزی بالاتر از ۱۷ کیلوهرتز (کیلوهرتز) بشنود، بنابراین تحت سیستمی قرار نمی گیرید که می تواند تا ۵۰ کیلوهرتز برسد، اما خوب است که بدانید با این وجود.
تنظیم کراس اوور ساب ووفر
یکی از کارهایی که ممکن است مجبور باشید در بعضی مواقع انجام دهید تنظیم کراس اوور ساب ووفر است. به زبان ساده، این همان نقطه ای در پخش باس است که ساب ووفر آن را به دست می گیرد، به این معنی که بلندگوهای فراگیر اضافی مجبور نیستند که یادداشت های باس کم ارائه دهند. این به معنای قدرت بیشتر برای چیزهایی است که در آن مهارت دارند.
تنظیم این امر کاملاً ساده است. معمولاً این کار از طریق منوی روی صفحه گیرنده انجام می شود. تنها کاری که باید انجام دهید این است که به مشخصات ساب ووفر خود نگاه کنید و بالاترین فرکانس را ببینید. اگر مثلاً ۲۵۰ هرتز باشد، همان جایی است که نقطه تلاقی را تعیین می کنید. شما از اینکه این تفاوت چقدر می تواند در سیستم شما ایجاد کند شگفت زده خواهید شد.
دالبی در مقابل DTS: X
شما اغلب این اصطلاحات را پرتاب خواهید کرد، و ما آنها را در مشخصات گیرنده خود ذکر کرده ایم. آنها همان چیزی هستند که به عنوان کدک صدای فراگیر شناخته می شوند: برنامه های نرم افزاری حاوی الگوریتم هایی که صدای ورودی را مخلوط می کنند و به طور مساوی بین بلندگوهای شما پخش می شوند و نوع خاصی از جلوه را ایجاد می کنند.
در این منطقه خاص دو نام اصلی وجود دارد: Dolby و DTS. هنگامی که بلندگوهای بیشتری به مخلوط اضافه می شوند تفاوت های قابل توجهی وجود دارد – دالبی از چیزی به نام صدای فراگیر مبتنی بر شی استفاده می کند و برای رمزگذار Atmos استاندارد صنعت خود به بلندگوهای ارتفاع متکی است، در حالی که DTS (و رمزگذار DTS: X آن) کاربر بیشتری است سیستم دوستانه ای که برای کار به بلندگوهای ارتفاع نیازی ندارد. اما نکته کلیدی که باید به یاد داشته باشید این است که در عرصه ۵.۱، تفاوت های بسیار کمی بین آنها وجود دارد.
وجود تفاوت های در عملکرد
ممکن است بسته به بلندگوها و گیرنده مورد نظر تفاوت های جزئی وجود داشته باشد، اما به طور کلی، نباید زیاد در مورد این عنصر خاص استرس داشته باشید. وقتی می توانید رمزگذارهای Dolby یا DTS را در ۵.۱ دریافت کنید، همیشه یک امتیاز مثبت است، اما بعید است بتوانید از جدیدترین نسخه ها استفاده کنید – مگر اینکه تعداد بلندگوهای استفاده شده خود را ارتقا دهید! اجازه ندهید این مسئله شما را از شروع کار با این شاخه خاص از سینمای خانگی منصرف کند.
بسیار سرگرم خواهید کرد، حتی اگر آخرین کدک را دریافت نکنید. و اتفاقاً، به این دلیل که شما با ۵.۱ شروع می کنید به این معنی نیست که بعداً نمی توانید ارتقا دهید و از مواردی مانند Dolby Atmos و DTS: X بهره مند می شوید. به عنوان مثال، گیرنده Sony STR-DN1080 قادر است از هر دو استفاده کند اینها.
استفاده از ساب ووفرهای اضافی
روش هوشمندانه دیگر، به ویژه برای اتاق های بزرگتر سینمای خانگی، استفاده از ساب ووفرهای اضافی است – به اصطلاح تنظیمات ۵.۲ یا ۷.۲، جایی که تعداد بعد از نقطه نشان دهنده ساب ووفر سیستم است. ممکن است فکر کنید یک گیرنده ۵.۱ معمولی ممکن است مانع استفاده از ساب ووفر دوم شود (به دلیل تمام بودن خروجی های قبلی)، اما در قسمت پشت بلندگوی ساب ووفر بررسی کنید، زیرا بسیاری از آنها دارای خروجی صدا در سطح خط هستند، برای لینک مستقیم به ووفر دوم.
گیرنده های AV با فرمت بزرگتر مانند ۷.۱، ۷.۲، ۹.۲ یا ۱۱.۲ بدیهی است که چنین تنظیمات طولانی تری را ساده تر می کنند و علی رغم ظرفیت بلندگوی بالاتر، گیرنده های ۷.۲ (یا بالاتر) به طور گسترده ای در تنظیمات منظم ۵.۱ که در آن بلندگوهای (اضافی) وجود دارد، استفاده می شود. برای مناطق جداگانه استفاده می شود – برای مثال تنظیم ۲.۱ در اتاق دیگر.
